لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

آنژیوگرافی عروق کرونر قلب یکی از روشهای تشخیصی رایج و بسیار مفید برای بیماران قلبی می باشد. امروزه آنژیوگرافی کرونر از طریق شریان فمورال (Transfemoral Coronary Angiography) انجام می شود و از نظر تکنیک انجام پس از بیحس نمودن کشاله ران کاتتر از طریق شریان فمورال وارد و با تزریق ماده حاجب، عروق کرونر مورد بررسی قرار می گیرد. پس از انجام آنژیوگرافی، کاتتر خارج و کیسه محتوی شن در محل قرار داده می شود تا از خونریزی احتمالی جلوگیری شود. در سالهای 1377 و 1378 مقدار تقریبی 1550 مورد آنژیوگرافی از طریق شریان فمورال به شرح فوق در اصفهان انجام شده است و تعداد 5 مورد عارضه سندرم مرالژیا پارسنتتیکا تشخیص و بعنوان عارضه انجام آنژیوگرافی از طریق شریان فمورال مورد بررسی قرار گرفت.

اگر چه تست ورزش قدرت زیادی در تشخیص بیماری کرونر دارد ولی ارزش تست ورزش در تعیین شدت و وسعت بیماری کرونر مورد تحقیق و بررسی است ولی تاکنون نتیجه روشنی در بر نداشته است. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین شدت پائین آمدن قطعهST  در تست ورزش و کارآیی بطن چپ. تعداد شریان گرفتار و شدت گرفتاری عروق کرونر میباشد. بررسی فوق یک مطالعه آینده نگر، مقطعی، مورد شاهد که در سال 1378 در بیمارستان شهید چمران اصفهان بر روی 103 بیمار با در نظر گرفتن شرایط خاص ورود و خروج بیماران انجام گردید. معیارهای ورود به مطالعه عبارت از بیماران با آنژین پایدار قفسه سینه که تست ورزش غیرطبیعی داشتند و نامزد آنژیوگرافی عروق کرونر بوده یا افرادیکه آنژیوگرافی کرونر آنها غیرطبیعی بود و نامزد انجام تست ورزش گردیدند. معیارهای خروج از مطالعه عبارت از عدم وجود شواهدی ار آنژین ناپایدار قفسه سینه و یا سابقه انفارکتوس میوکارد و یا دیگر بیماریهای قلبی بود.پائین آمدن قطعهST  در اشتقاقهایV4  تا V6 در تست ورزش با بیماری هر سه شریان کرونر ارتباط خوبی داشت ولی بین شدت و زمان بروز پائین آمدن قطعه ST در تست ورزش با گرفتاری سه شریان کرونر ارتباطی وجود نداشت. پائین آمدن قطعه ST در تست ورزش در اشتقاقهای تحتانی نشان دهنده گرفتاری یک شریان قلب بود ولی با شریان خاصی ارتباط نداشت. بین پائین آمدن قطعه ST در تست ورزش و اختلال در عملکرد بطن چپ ارتباطی دیده نشد. با توجه به شیوع کم بالا رفتن قطعه ST در تست ورزش یافته ارزشمند آماری مشاهده نگردید.

مقدمه: تنگی آترواسکلروتیک شریان کلیه شایعترین عامل هیپرتانسیون رنوواسکولار و آسیب کلیوی ناشی از ایسکمی می باشد که امکان اصلاح آن با جراحی یا تداخلات داخل عروقی به روش آنژیوپلاستی می باشد. چون در کشور ما شیوع این بیماری در بیماران با فشارخون بالا که به لحاظ بیماری عروق کرونر (به عنوان تظاهر شایع آترواسکلروز) مورد بررسی قرار می گیرند شناخته شده نیست، در این مطالعه فراوانی گرفتاری شریان کلیه در این بیماران مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: این مطالعه به صورت آینده نگر مقطعی از فروردین 83 لغایت دی ماه  84بر روی 255 بیمار فشارخونی که با شک به بیماری عروق کرونری دربخش قلب بیمارستان امام رضا (ع) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد بستری بودند، انجام شد. این بیماران در پایان آنژیوگرافی کرونری مورد آنژیوگرافی کلیه نیز قرار می گرفتند. تنگیهای بیشتر از50 % در قطر شریان کلیه و یا کرونر، مهم در نظر گرفته شد. تنگیهای کرونری به سه دسته یک، دو و سه رگ تقسیم شدند. اطلاعات به دست آمده جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: از 255 بیمار، 129 نفر مرد و 126 نفر زن با متوسط سن 10.6±58.5 بودند. 200 نفر از افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر بوده، که سن متوسط آنها 10.5±59.7 بود. درگیری شریان کلیه در 63 نفر (31%) وجود داشت که در 19 نفر آنها دو طرفه بود. میزان شیوع گرفتاری کلیه در بیماران کرونری با درگیری یک رگ 24.27%، دو رگ 35.7% و سه رگ 36.5% بود. در 55 نفری که درگیری کرونر نداشتند (با سن متوسط 10.3+61.5)، درگیری شریان کلیه در 2 نفر (%3.6) وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای (31%) تنگی های شریان کلیه در بیماران عروق کرونری، این بیماری به خصوص با درگیری دو یا سه رگ، یک یافته پیش بینی کننده تنگی شریان کلیه در بیماران فشارخونی تلقی می شود. از طرفی با توجه به ماهیت پیشرونده تنگی های عروق کلیه که در مطالعات مختلف ثابت شده است، آنژیوگرافی کلیه بعد از آنژیوگرافی کرونر در این بیماران ممکن است در کشف موارد ناشناخته تنگی شریان کلیه و در نتیجه درمان بهتر کمک کند.

زمینه و هدف: آهن آزاد به عنوان کاتالیزور تولید رادیکالهای آزاد در آسیب ایسکمیک میوکارد ذکر شده است. غلظت بالای آهن دریافتی در رژیم غذایی احتمالا با تشدید روند آتروسکلروز عروق کرونر و افزایش شیوع انفارکتوس میوکارد مرتبط می باشد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین فریتین سرم با شدت و وسعت تنگی عروق کرونر قلب صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه مقعطی تعداد 240 بیمار شامل 120 مورد و 120 کنترل در یک نمونه برداری از مراجعین متوالی که تحت آنژیوگرافی کرونر قرار گرفتند را بررسی کردیم. اطلاعات دموگرافیک و بالینی برای هر بیمار جمع آوری شد و نیز نتایج بدست آمده از انجام آزمایشات بیوشیمیایی شامل فریتین، تری گلیسرید، کلسترول قند ناشتا ثبت گردید. بیماران تحت آنژیوگرافی کرونر قرار گرفتند و شدت و وسعت درگیری عروق کرونر به روش Gensini Score (G.S) برای موارد با ضایعات کرونری تعیین شد.یافته ها: مقایسه عدد G.S نشان داد که ارتباط آماری معنی دار بین میزان فریتین خون و شدت آتروسکلروز در گروه مورد در مردان وجود داشته است (p=0.002). اما بین سطح فریتین در گروه کنترل (44.26±9.4 ng/ml) و در گروه مورد (63.86±10.64 ng/ml) تفاوت معنی دار نبود. ضمنا بین شدت آترواسکلروز و سطح فریتین در زیر گروه های با ریسک فاکتورهای بزرگ از قبیل: افزایش فشار خون و هیپرکلسترولمی و دیابت در مردان و زنان در گروه مورد ارتباط معنی داری وجود نداشته است.نتیجه گیری: بنابراین بر اساس مطالعه انجام شده می توان فریتین را به عنوان اندکس مقایسه ای قابل بحث در تشدید بیماری های ایسکمیک قلبی در جنس مذکر مطرح نمود. البته در زمینه رابطه علت و معلولی میزان فریتین و ایجاد تنگی عروق کرونر باید مطالعات بسیار دیگری انجام شود.

سابقه و هدف: درجریان انژیوگرافی عروق کرونر مقدار زیادی ید به صورت ترکیب با مواد حاجـب وارد بدن می شود که می تواند در صورت وجود کانون های خودکار در تیرویید باعـث بروز پرکـاری تیروییـد شود و این حالت در افراد با بیماری عروق کرونر می تواند خطرساز باشد. به همین دلیل این تحقیق باهدف تعیین اثر ماده حاجب مورد استفاده درانژیوگرافی عروق کرونر بر عملکرد تیرویید بیماران مراجعـه کننده به مرکز اموزشی درمانی وتحقیقاتی قلب امام علی (ع) کرمانشاه در سال 1381 انجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش به روش کارازمایی بالینی انجام شد. از بین بیمارانی که به منظور انژیوگرافی عروق کرونر به مرکز اموزشی درمانی و تحقیقاتی امام علی (ع) مراجعه کرده بودند و از داروهـای یددار یا داروهای موثر بر عملکرد تیرویید استفاده نکرده بودند، تعداد 80 نفر به صورت در دسترس انتـخاب شـدند. ابتدا از بیماران شرح حال و معاینه فیزیکی دقیق به عمل امد و از نظر وجود گواتر طبق برنامه WHO طبقه بندی شدند. از این افراد قبل از انژیوگرافی و چهار هفته بعد از ان ازمایش های مربوط به عملکرد تیرویید به عمل امد. کلیه بیمارانی که قبل از انژیوگرافـی دارای علایم هیپوتیروییدی یـا هیپرتیروییدی بـودند، از مطالعه خارج شـدند. متوسط ید موجود در محلول مورد استفاده 375 mg/cc بود (گرافین 16%). برای تحیلیل داده ها از ازمون تی زوج استفاده گردید.یافته ها: در این پژوهش از 80 بیمارمورد مطالعه 4 بیمار به علت اختلال عملکرد تیرویید قبل ازانژیوگرافی از مطالعه حذف و از 76 بیمار باقی مانده (شامل 29 نفر زن و 47 نفر مرد) 13 بیمار (1/17 درصد) دچار هیپرتیروییدی شدند که از این تعداد 53/61 درصد هیپرتیروییدی واضح و بقیه هـیپرتیروییدی تحت بالینی داشتند. 7 نفر این بیماران زن و 6 نفر مرد بودند. به عبارت دیگر 1/24 درصد زنان و 8/12 درصد مردان دچار هیپرتیروییدی شدند. علاوه بر این از این 13 بیمار 7 نفر سن بالاتر از 60 سال و بقیه مساوی یا کمتر از 60 سال داشتند. همچنین 77 درصد از 13 بیمار مذکور بیشتر از 70cc از ماده حاجب یددار دریافت نموده بودند.بحث: انژیوگرافی عروق کرونر با مواد حاجب یددار اثر قابل توجهی بر آزمون عملکرد تیرویید دارد و در چند هفته اول بعد از آنژیوگرافی می تواند باعث پرکاری تیرویید شود که این عارضه در افراد مسن و افرادی که بیماری عروق کرونری دارند، می تواند خطرساز باشد. از این رو باید نسبت به عملکرد تیرویید در بیماران قلبی با سن بالای 60 سال پس از انجام آنژیوگرافی بـا ماده حاجب یددار دقت بیشتری به عمل آورد.

زمینه و هدف: بیماری های قلب و عروق اولین عامل مرگ و میر در کشورهای صنعتی و غیرصنعتی می باشد. این مطالعه به منظور تعیین نتایج آنژیوگرافی عروق کرونر و مشخصات دموگرافیک مراجعین مرکز آنژیوگرافی کوثر استان گلستان انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی روی 5444 نفر از مراجعین به مرکز آنژیوگرافی کوثر استان گلستان در سال های 88-1387 انجام گردید. مشخصات دموگرافیک، نمایه توده بدنی، قومیت، مصرف دخانیات و مواد مخدر، پرفشاری خون و نتایج آنژیوگرافی افراد ثبت شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-13 وآزمون های ANOVA، Chi-Square و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: 52 درصد از مراجعین مرد و 48 درصد زن بودند. 72 درصد از گروه قومی فارس بودند. 49.5 درصد بی سواد بودند. 7.4 درصد و 22.5 درصد از مراجعین به ترتیب مصرف کننده دخانیات و مواد مخدر بودند. 38.2 درصد از موارد ثبت شده سابقه ابتلا به پرفشاری خون را ذکر نمودند. میانگین BMI در نمونه ها معادل 27.48 بود. آنژیوگرافی عروق کرونر در 99.2 درصد از مراجعین انجام شد و اختلالات انسدادی عروقی در 3142 نفر (زنان 41.2 درصد، مردان 58.8 درصد) گزارش شد. بیشترین درگیری به ترتیب مربوط به شاخه های left artery descending (LAD)، right coronary artery (RCA)، (circumflex (CX و (Obtuse Marginal (OM عروق کرونری بود. بیشترین شدت ضایعه (47.7 درصد) در شاخه LAD مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به میزان بالای ضایعات انسدادی عروق در این منطقه، بررسی علل و آموزش فراگیر جامعه در پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی ضرورت دارد.

مقدمه: بیماری دیابت، پرفشاری خون، هیپرلیپیدمی و کشیدن سیگار عوامل خطرزای اصلی بیماری عروق کرونر می باشند. این مطالعه جهت بررسی رابطه این عوامل خطرزا با تعداد عروق گرفتار در آنژیوگرافی در بیمارانی که مبتلا به تنگی عروق کرونر بودند، انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی بر روی 196 بیمار مبتلا به تنگی عروق کرونر که در طی یک دوره شش ماهه در بیمارستان شفا کرمان تحت آنژیوگرافی عروق کرونر قرار گرفتند، انجام شد. جمع آوری اطلاعات بیماران با تکمیل پرسشنامه از نظر وجود عوامل خطرساز در بیماران و نیز تعداد عروق گرفتار در آنژیوگرافی صورت گرفت. تنگی بیش از 50% در لومن یک رگ به عنوان تنگی قابل توجه لحاظ شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری T-test، مجذور کای و آزمونهای غیرپارامتری من ویتنی و کروسکال والیس استفاده شد.نتایج: گروه مورد مطالعه شامل 142 مرد (72%) و 54 زن (28%) با میانگین 55.1 سال بود. شیوع گرفتاری یک رگ، دو رگ و سه رگ به ترتیب 42.3%، 23% و 43.7% بود. بیماران با گرفتاری سه رگ نسبت به بیماران با گرفتاری یک رگ و دورگ بیشتر مبتلا به دیابت و پرفشاری خون بودند (P<0.05). سطح کلسترول و تری گلیسیرید پلاسما و کشیدن سیگار رابطه آماری مشخصی با تعداد عروق گرفتار نداشت. در بیماران دیابتی احتمال گرفتاری دویاسه رگ بیشتر از افراد غیردیابتی بود (Odds Ratio=2).نتیجه گیری: پرفشاری خون و بیماری دیابت، عوامل خطرساز اصلی برای درگیری سه رگ قلبی می باشند. بیماران دیابتی در رابطه با تعداد عروق گرفتار به عنوان گروه پرخطر محسوب می شوند که این می تواند ناشی از تسریع روند اترواسکلروزیس در بیماران دیابتی باشد.

زمینه و هدف: بررسی های تهاجمی از جمله آنژیوگرافی استرس و اضطراب را برای بیماران به همراه دارد. اضطراب بر روی واکنش های فیزیولوژیک مددجو تاثیر گذاشته و مددجو را در اتاق آنژیوگرافی در معرض خطر قرار می دهد. هدف از این تحقیق بررسی اضطراب آشکار و پنهان بیماران قبل از آنژیوگرافی عروق کرونر بود.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی است که بر روی 180 مددجوی بستری، جهت آنژیوگرافی عروق کرونر در بیمارستان فاطمه الزهرا (س) ساری انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل دو فرم؛ اطلاعات دموگرافیک و برخی متغیرها، پرسش نامه استاندارد اسپیلبرگر بود. داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های آماری X2 و t تست، آزمون F و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که (55.22%) واحدهای مورد پژوهش دارای اضطراب آشکار و (54.18%) اضطراب پنهان دارند. سطح اضطراب آشکار و پنهان بیماران در حد متوسط بود. نتایج نشان داد که در گروه سنی (90-60) سال و افراد بی سواد و بیمارانی که سیگاری هستند، افراد چاق، بیمارانی که سطح اضطراب پنهان زیاد داشتند و طول مدت انتظار بیشتر از 7 روز بود، بیمارانی که عادت ورزش نداشتند و سابقه خانوادگی بیماری قلبی داشتند، اولین تجربه آنژیوگرافی و افرادی که در خانواده آنها سابقه آنژیوگرافی وجود نداشت و افرادی که آگاهی از آنژیوگرافی نداشتند دارای اضطراب آشکار بالا بوده و از نظر آماری ارتباط معنی دار بین اضطراب آشکار و متغیرهای نامبرده وجود داشت (0.05>p).نتیجه گیری: بالا بودن اضطراب در این بیماران لزوم توجه بیشتر کادر پرستاری و پزشکی به کاهش اضطراب و استفاده از مداخلات مناسب به منظور کاهش این مشکلات را نمایان می سازد و این زمانی امکان پذیر است که عوامل ایجاد کننده اضطراب مشخص شود.